martes, 18 de enero de 2011

Recuerdos

¿Cómo mantenemos los recuerdos?
Dicen que olvidar, a veces, es sano. Y es verdad, a veces.
Lo malo de olvidar es que también una olvida las cosas buenas que le pasaron y que le hacían sentir bien.
A veces, como dice Luz Casal, "miro hacia atrás y busco entre mis recuerdos" y me siento joven, otra vez, con nostalgia de mis veinte y de mis treinta.
Los amigos cambian, las circunstancias pasan... El tiempo lo cura todo (y el olvido, digo yo).
A veces daría lo que no tengo por volver hacia atrás, aunque sólo fuese en sueños, para recordar alguna ilusión.
El presente es como es, a lo mejor es el mejor recuerdo que tenemos en el futuro.
Mejor coger fuerzas del pasado y mejorar el presente.
El futuro...Dios dirá.

2 comentarios:

  1. Creo que non se pode estar recordando o pasado. E mira que eu ultimamente non fago máis que referenciarme a el. Eso xa pasou. Foi nunhas condicións e parámetros determinados. Agora temos que mirar o presente. Temos que observar as condicións presentes para lograr facer un futuro. Eu creo que é coma cociñar. Un bo cociñeiro sempre mira que ingredientes ten, e despois con eles decide que comida vai facer. Pode ser que durante a elaboración da comida bote de menos algún condimento, pero non importa. A comida estará boa igual ou incluso, quen sabe! pode inventar así un prato novo. Sorpresa, sorpresa. O asunto é non parar de cociñar.
    Por certo que a cociña real (non metafórica) é unha excelente terapia. Tes que experimentar, Isabel. Non sei se seguides tendo o piso que estaba encima da Góndola. Por qué non montades un clube de cociña ti e os teus amigos?? Para min é unha excusa perfecta para reunirse.
    Bicos....

    ResponderEliminar
  2. Tes razón, Carme, pero ás veces un pouco de memoria non está de mais, aida que só sexa para ordear os recordos, e cómo non, saborealos coma un viño vello que se bebe a modiño e paladeando cada grolo.
    Bicos

    ResponderEliminar